பண்டாரநாயக்கவினால் உருவாக்கப்பட்ட ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சி இப்போது, மூன்று துண்டுகளாக உடைந்து போய்க் கிடக்கிறது.
ஒன்று மைத்திரிபால சிறிசேனவின் தலைமையில்- அவரது கட்டுப்பாட்டில் இருக்கிறது. இன்நொன்று, மஹிந்த ராஜபக் ஷவின் தலைமையில் உள்ளது.
இன்னொன்று யாருடைய தலைமையில் இருக்கிறது என்றே தெரியவில்லை.
அண்மையில் அரசாங்கத்தில் இருந்து வெளியேறி எதிர்க்கட்சி வரிசையில் அமர்ந்து கொண்ட 16 பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களைக் கொண்ட, இந்த மூன்றாவது அணி, இரண்டு தலைமைகளையும் ஏற்றுக்கொள்கிறது. ஆனால் இரண்டுக்கும் வெளியே நிற்கிறது.
மைத்திரிபால சிறிசேனவின் தலைமையில் உள்ள ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியினரைப் பொறுத்தமட்டில், கூட்டு அரசாங்கத்தில் நீடித்திருக்க வேண்டும் என்பது அவர்களின் நிலைப்பாடு.
ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியைப் பலப்படுத்தி, அதனை மீண்டும் ஆட்சிக்குக் கொண்டு வர வேண்டும் என்ற ஆவல் இவர்களுக்கு இருந்தாலும், மீண்டும் மஹிந்த ராஜபக் ஷவின் கையில் கட்சி போய் விடக்கூடாது என்பதில் தெளிவாக இருக்கிறார்கள்.
அதேவேளை, மஹிந்த ராஜபக் ஷவின் கீழ் உள்ளவர்களும் மிகத்தெளிவான நிலைப்பாட்டில் இருக்கிறார்கள். இனிவரும் தேர்தல்களில் மொட்டு சின்னத்தில் தான் போட்டியிடுவது, மஹிந்த ராஜபக் ஷவின் தலைமையை ஏற்றுக்கொள்பவர்கள் மட்டும் தமக்குப் பின்னால் வரலாம் என்பதில் அவர்கள் உறுதியாக இருக்கின்றனர்.
அதாவது, மஹிந்த ராஜபக் ஷவை மீண்டும் அதிகாரத்துக்குக் கொண்டு வருவது என்ற விடயத்தில் இம்மியளவும் விட்டுக்கொடுக்க அவர்கள் தயாரில்லை.
அதுபோலவே, ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியை விட்டு தாம் வெளியேறி விட்டதாக மஹிந்த ராஜபக் ஷ இன்னும் அறிவிக்காவிடினும், அவர் பொதுஜன பெரமுனவைப் பலப்படுத்தவே விரும்புகிறார். ஏனென்றால், அதனை மாத்திரமே அவர் தனது குடும்பத்தின் சொத்தாக மாற்றிக் கொள்ள முடியும்.
ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியை பண்டா குடும்பத்துக் கட்சி என்று கூறும் நிலை இப்போதும் உள்ளது. எனவே, அதனைப் பலப்படுத்தி, கைப்பற்றிக் கொள்வதை விட, பொதுஜன பெரமுனவைப் பலப்படுத்தி தமது குடும்பத்தின் கையில் கொடுக்கவே முற்படுகிறார் மஹிந்த.
எனவே, மீண்டும் ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியுடன் மஹிந்தவை இணைக்கின்ற முயற்சி என்பது குதிரைக் கொம்பாகத் தான் இருக்கப் போகிறது.
மூன்றாவது தரப்பான, 16 பேர் கொண்ட அணி இப்போது, எங்கே இருக்கிறது என்பதே கேள்விக் குறி. ஏனென்றால், அரசாங்கத்தில் இனி இருக்க முடியாது என்று வெளியே வந்து விட்ட இந்த அணியினர், மைத்திரிபால சிறிசேனவின் தலைமையில் உள்ள ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியில் இருந்து வெளியேறத் தயாரில்லை.
அதேவேளை, மஹிந்த ராஜபக் ஷவை விட்டுக் கொடுக்கவும் இவர்கள் தயாராக இல்லை. இந்த 16 பேரும், கடந்த ஜனாதிபதி தேர்தலில் மஹிந்த ராஜபக் ஷவுக்காக பிரசாரம் செய்தவர்கள் தான்.
மைத்திரிபால சிறிசேன அதிகாரத்துக்கு வந்த பின்னரே, அவருடன் ஒட்டிக் கொண்டவர்கள். இவர்களிடம், மஹிந்த ராஜபக் ஷ விசுவாசம் தாராளமாகவே இருக்கிறது.
அதனால் தான், அடுத்த ஜனாதிபதி தேர்தலில் ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சி சார்பில், போட்டியிட கோத்தாபய ராஜபக் ஷவே பொருத்தமான வேட்பாளர் என்கிறார்கள். சமல் ராஜபக் ஷ தான் சரியான தெரிவு என்கிறார்கள்.
இவர்களை, கூட்டு அரசாங்கத்தில் இருந்து வெளியேற வைத்தது மஹிந்த ராஜபக் ஷ தான். ஆனாலும், இவர்களை அவர் தமது கட்சியில் இணைத்துக் கொள்ளவில்லை.
அவர்களைத் தனியான அணியாக எதிர்க்கட்சியில் அமர வைத்திருக்கிறார். இது தான் மஹிந்த ராஜபக் ஷவின் அரசியல் காய் நகர்த்தல்.
ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியின் 16 பேர் கொண்ட அணியை தனியாக வைத்திருப்பதற்கு பல காரணங்கள் உள்ளன.
அதில் ஒன்று, ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சி மீதான தாக்குதல் நோக்கம்.
மற்றொன்று, பொதுஜன பெரமுனவை தற்காத்துக் கொள்ளும் நோக்கம். மஹிந்த ராஜபக் ஷவைப் பொறுத்தவரையில், பொதுஜன பெரமுன பலமடைய வேண்டுமானால், ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சி பலவீனமடைய வேண்டும்.
ஐ.தே.கவில் இருந்து யாரும் சென்று மஹிந்தவைப் பலப்படுத்தவில்லை. ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சிக்குள் இருந்தே, அவர் தன்னைப் பலப்படுத்திக் கொண்டார்.
எனவே, ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சிக்குத் தொடர்ந்து தலைவலியைக் கொடுத்து, அதனைப் பலமடையாமல் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டும். அதற்கு இவர்கள் தேவைப்படுவார்கள்.
இவர்களையும் ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியில் இருந்து வெளியே தள்ளி விட்டால், அந்தக் கட்சிக்குள் மாற்றுக் கருத்துடைய அணி இருக்காது. எஞ்சியிருப்பவர்கள், சந்திரிகா மைத்திரிபால சிறிசேன சொல்வதை ஏற்று நடப்பார்கள். பலமடையாவிடினும், அந்தக் கட்சி பாதுகாக்கப்படும்.
16 பேர் கொண்ட அணி அதற்குள் இருந்தால் தொடர்ந்து கலகம் இருந்து கொண்டே இருக்கும். ஒற்றுமை பற்றிப் பேசுவார்கள். முடிவுகளை எடுக்க விடாமல் குழப்புவார்கள்.
இதனால் மைத்திரிபால சிறிசேனவின் தலைமைத்துவமும், ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியும் தள்ளாடும்.
எனவே தான், 16 பேரையும் பொதுஜன பெரமுனவுக்குள் உள்வாங்காமல், தொடர்ந்தும், எதிர்க்கட்சி வரிசையில் தனியாக அமர வைத்திருக்கிறார் மஹிந்த.
இவர்கள் அவ்வப்போது மைத்திரிபால சிறிசேனவின் விசுவாசிகள் போல பேசுவார்கள். திடீரென மஹிந்தவின் பக்கம் பேசுவார்கள். இரண்டு பக்கத்துக்கும் நல்லவர்களாக நடந்து கொள்ள முனைகிறார்கள்.
ஆனால் இதற்குப் பின்னால் ஓர் ஆபத்தும் அவர்களுக்கு இருக்கிறது.
இவர்களை மஹிந்த ராஜபக் ஷ தனியாக வைத்திருப்பதன் பின்னால் உள்ள, இரண்டாவதான காரணம் தான் அது. அதாவது தற்காப்பு நோக்கம்.
16 பேர் கொண்ட அணி, தமது கட்சிக்குள் புகுந்து குழப்பத்தை ஏற்படுத்தி விடக்கூடும் என்ற சந்தேகமும் மஹிந்தவுக்கு உள்ளது.
அதாவது, ஜனாதிபதி வேட்பாளர் தொடர்பாக 16 பேர் அணி வெளியிட்ட கருத்துக்களால் மஹிந்த அணி குழம்பிப் போயுள்ளது.
அடுத்த ஜனாதிபதி வேட்பாளர் யார் என்று கேட்டாலே மஹிந்த தரப்புக்கு குழப்பம் வந்து விடும். ஏனென்றால் அதனை முடிவு செய்ய முற்படும் போது தமது அணிக்குள் பிரச்சினை ஏற்படும் என்பது மஹிந்தவுக்குப தெரியும்.
அதனால் அந்த விவகாரத்தில் இப்போது முடிவுகளை எடுக்க அவர் தயாரில்லை.
இப்படியான நிலையில், 16 பேர் கொண்ட அணி, கோத்தாவே வேட்பாளர், சமல் ராஜபக் ஷவே வேட்பாளர் என்று முன்மொழிவதை மஹிந்த அணியினர் விரும்பவில்லை. அவர்கள் தமக்குள் குழப்பத்தை ஏற்படுத்தும் உள்நோக்கத்துடன் செயற்படுகிறார்களோ என்ற சந்தேகமும் இருக்கிறது.
ஏற்கனவே இந்த 16 பேரும் பொதுஜன பெரமுனவுடன் இணைந்து செயற்படுவது பற்றி அதன் தலைவர் பேராசிரியர் ஜி.எல்.பீரீஸிடம் கேள்வி எழுப்பிய போது, “அவர்கள் மஹிந்தவின் தலைமையை ஏற்றுக் கொண்டால் இணைத்துக் கொள்வோம்” என்று கூறியிருந்தார்.
அதாவது இரண்டு தலைமையுடன் செயற்பட முடியாது. மைத்திரிபால சிறிசேனவின் தலைமையை நிராகரித்து மஹிந்தவின் தலைமையை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும் என்பதே அவரது கருத்து.
அதற்கு 16 பேர் கொண்ட அணியில் உள்ள எல்லோரும் தயாராக இல்லை. இவர்களில் அநேகர், மீண்டும் மகிந்தவை ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சிக்குள் கொண்டு வந்து ஒரே அணியாக அதனைப் பலப்படுத்த முடியும் என்று நம்புகின்றனர்.
அதற்காக கட்சியின் சின்னத்தை விட்டுக்கொடுத்து பொதுச் சின்னத்தில் போட்டியிடுவதற்கும் தயாராக இருக்கின்றனர்.
ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியை ஒன்றுபடுத்த வேண்டும் என்ற கருத்து இவர்களிடம் இருந்தாலும், மஹிந்த ராஜபக் ஷவின் இலக்கு அதுவல்ல. அவர் அத்தகைய இலக்குடன் கடந்த உள்ளூராட்சித் தேர்தல் வரை இருந்திருக்கலாம்.
அந்த தேர்தலில் தனது பலத்தை அறிந்து கொண்ட பின்னர், ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியுடன் மஹிந்த மீண்டும் இணைந்து கொள்வதற்கு சாத்தியங்கள் குறைவு.
இந்தநிலையில், மூன்று அணிகளாக சுதந்திரக் கட்சி பிளவுண்டு நிற்கிறது. ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியைப் பொறுத்தவரையில் வரலாற்றில் பல மோசமான பின்னடைவுகளையும், நெருக்கடிகளையும் சந்தித்திருக்கிறது.
ஆனாலும் பின்னர் மீண்டெழுந்து தனது பலத்தை நிரூபித்திருக்கிறது.
மீண்டும் அத்தகையதொரு பலத்துடன் எழும்பக் கூடிய நிலையில் ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சி இருக்கிறதா என்பதை இப்போது முடிவு செய்ய முடியாது.
(ஞாயிறு வீரகேசரி பத்திரிக்கையில் வெளிவந்த சிறப்பு கட்டுரை)